Bu yazımda Vazelon Manastırı'ndan bahsedeceğim. Kendi gezi anılarımı,görüşlerimi paylaşmadan önce tarihiyle ilgili ufak bir bilgi vereyim:
MS.270 yılında dik bir kayaya inşa edilmiştir. İncil'deki Vaftizci Yahya Peygamber'e adanmıştır. Sırlarla dolu bu manastır hakkında günümüze fazla bilgi ulaşmamıştır. Pek çok saldırıya uğramış ve harabeye dönmüştür. Şu anda inanılmaz derecede durumu kötüdür ve restore edilmesi için pek bir hareket olmadığı söyleniyor. Yapıya bir zarar veren neden manastırda define arayışları. Yerli halktan öğrendiğime göre ''oraya kürek sallamayan kalmadı...'' Zamanında çok önemli el yazmaları bulunduğu ve dev bir kütüphanenin varlığından söz ediliyor. 1990 yıllarında Türkiye ve Yunanistan arasında yapılmış olan mübadeleden sonra keşişler tarafından tamamen terk edilmiş ve keşişlerin terkinden sonra bölgenin en zengin en hareketli ve en eski manastırı olan Vazelon konumunu sessizliğe bırakmıştır. Bu bahsettiğimiz önemli arşivden kalan tek şey Aziz Vaftizci Yahya’nın İkonası... İkona korunma amacıyla Rusya'ya taşınmıştır ve hala sergilenmektedir.
Aslında bugüne kalan bilgiler kısıtlı fakat söylenecek çok şey var. Kısa kesip fotoğraflarla anlatmak istiyorum.
Bu fotoğraf alıntıdır. Bilinen en eski halidir.
Alıntıdır. Uzaktan fotoğraf çekmek mümkün olmadığı için internette bulduklarımı görmeniz için paylaşıyorum.
Alıntıdır. Şu anki haliyle alakası olmayıp eski bir fotoğraftır. Mimarisi hakkında bir şeyler söyleyebileceğimiz hali en azından.... Yapının nasıl oturtulduğuna nasıl inşa edildiğine bakıp ne kadar dik bir yerde olduğunu anlıyoruz. Şu an tamamen ormanla birleşmiş bir şekilde ve epey tehlikeli..
🔺🔻🔺🔻🔺🔻🔺🔻🔺🔻
Gelelim benim çektiğim fotoğraflara
O canım fresklerin üstüne isim mi yazılmamış, hunharca kazı mı yapılmamış, mermiyle delik deşik mi olmamış... İnsanın içi acıyor resmen.
Manzara... Gözünüzün görebileceği kadar beyaz. O kadar sis vardı ki...
O üçgene yaklaşamamamız :)
Çok şükür ki merkezdeyken akıl edip lastik aldım ayağıma :) yoksa o manastırdan inemezdim.
Yürüdüğümüz yol. Hatta tırmandığımız.
Şu ablamı gördüğünüz küçük yerden içeri girmeye çalıştık çünkü başka ihtimal yoktu. Diğer taraflara yürümeye çalıştık ama imkansızdı.
Orman'da bir manastır yok, Manastır'da orman var :) ormanla bütünleşmiş hatta ağaçlar dışarı çıkmaya yer arıyor.
Manastır'a başka bir yerden girmeyi denedik ama insanın çıkamayacağı derecede bir diklik olduğu için geri dönüp o küçük yerden içeri girdik.
Görebildiğimiz tek manzara.
Profesyonel makineyle çekmeme rağmen fotoğraftaki rengi görüyorsunuz. Bazen gözlerimle bile görmekte zorlandım duman fena çöktü.
Hayatımda kendimi ölüme en yakın hissettiğim gün 😂 Maçka'da bulunuyor ama 1 saat arabayla yukarı çıktıktan sonra yarım saat bir adımlık, dimmmdik çamurlu bir patika yolu tırmandık. Yolun bir yanı uçsuz bucaksız uçurum bir yanı gökyüzüne ulaşmış ağaçlı orman... o uçurumdan düşüp ebedi yokluğa ulaşmamak için dikenlere tutuna tutuna tırmandık. Eefffsane bir manastır, atmosfer bambaşka dehşet büyük inanılmaz bir manastır. Biz yukarı çıkarken çöken sisten ve ardından gelen yağmurdan hiç bahsetmiyorum bile 😂 Gitmeden önce herkesin " ayı, yılan , vahşi hayvan, terörist" gibi şeylerle karşılaşabileceğiniz konusunda bizi uyarmışlardı ama çok şükür ufak hasarlara ve yaşadığım en büyük korku anısı olarak atlattık.( Ufak hasarlar: Başımı yarmam sonucu hastaneye gitmem, ablamın dizini baya incitmesi) GİTMEYİN. Çünkü hiçbir yere bağlı olmayan, Allah'ın unuttuğu, insanların olmadığı kendi halinde bir harabe. Aşağı şehre inince ilk kez insan görmüş gibi sevindik :) Ciddiyim baya korktuk :D
İnternette yorumlara bakarken ''Sakın gitmeyin, arabanızı seviyorsanız gitmeyin,yol yok, çocuklarım çok korktu'' gibi bir sürü buna benzer yorum okudum. Ben mi abartıyorum düşüncesinden kurtuldum :) Belediye bir şeyler yaparsa gidin, yoksa gitmeyin zira bizim kadar şanslı olmayabilirsiniz :)
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder